۱۳۸۵/۰۸/۳۰

يك بام و دو هوا

تازگي‌ها تلويزيون پر شده از شيطان و فرشته و آخوند و آدم‌هاي ماورايي . يكي نيست بهشون بگه اينها همه‌اش تقليد سخيف و مسخره‌ايه از موج اين ژانر سينماي هاليوود در دوره جن‌گير و طالع نحس و تازگي هم فيلم‌هايي كه به مدد جنگولك‌بازي‌هاي كامپيوتري مي‌خوان فقط و فقط تماشاگر رو مرعوب خودشون كنن .

نكته جالب تو سرياليه كه هرشب از شبكه پنج پخش ميشه . آخوندي بنا به مقتضيات و تكليف شرعي !!! كه احساس مي‌كنه، نقش برادر دو قلوي دزد و خلاف‌كارشو كه از قضا خبرچين پليس هم هست، به عهده مي‌گيره و وارد خونه‌اي ميشه كه يه آدم درست توش پيدا نميشه .

يادمه زمان اكران فيلم مارمولك ( كه قطعا دامنه مخاطب بسيار محدودتري نسبت به تلويزيون داشت ) بر سر اينكه يه دزد به لباس روحانيت درومده، چنان جنجالي به پا شد كه فيلم رو توقيف كردن . در حاليكه مارمولك با همه ضعف‌هاش از عرفاني‌ترين و شايد ديني‌ترين فيلم‌هاي سينماي ايران به حساب مياد .

اما انگار عكس اين قضيه در سريال روز رفتن چندان حساسيتي ايجاد نكرده و يا شايد هنوز موضوعش به گوش خيلي‌ها رسونده نشده باشه.

ضمنا براي نشون دادن صفا و بي‌ريايي در بين طبقات فرودست جامعه لازم نيست حتما سراغ دزدها و جيب‌برها بريم و ازشون شخصيت‌هاي ماورايي و فرشته‌گون بسازيم . دور و برمون كم نيستن افرادي كه با حداقل درآمد، به قول معروف صورت‌شون رو با سيلي سرخ نگه‌مي‌دارن و با تمام نيازشون، به خلاف آلوده نميشن . وقتي بنابر اين هست كه در تلويزيون الگوسازي انجام بگيره، مسلما الگوهايي خيلي بهتر از دزد و معتاد و كف‌زن وجود دارن.


هیچ نظری موجود نیست: