هنوز صداي ضجههاي دخترك لبناني كه بالاي سر جنازه پدرش زاري ميكرد تو گوشمه و هنوز نتونستم يك لحظه فراموشش كنم . آينده اين دختر مثل روز روشنه . چند سال ديگه آكنده از خشم و كينه به خودش بمب ميبنده و آدمهاي بيگناهي مثل خودش و خانوادهاش را ميكشه.
قبول دارم كه سياستهاي دولت ايران در اين منطقه يكي از عوامل جنگافروزيه و نحوه پوشش حوادث فلسطين و لبنان در صدا و سيما و ناديده گرفتن برخي واقعيتها باعث شده مردم ايران نسبت به اتفاقات اون منطقه بيتفاوت بشن و حتي به نوعي از كشتارهاي انجام شده ابراز خوشحالي هم بكنن . اما بپذيريم اون چيزي كه چند روز پيش در نوار غزه اتفاق افتاد، جنايتي بود مستحق محكوميت و اعتراض . اونايي كه كشته شدن آدمهاي عادي بودن مثل من و شما، فارغ از سياست و جنگ دولتها براي لحظهاي آرامش به كنار ساحل پناه برده بودن، اما قرباني چيزي شدن كه شايد اصلا ازش سردر نمي آوردن : جنايت !
در اين چند روز كه گاه گداري به وبلاگهاي جورواجور سر زدم، هيچ كس يك كلمه در مورد اين جنايت ننوشته بود انگار تب فوتبال همه را برده يا حقوق بشر هم مخصوص عدهاي است كه ما از آنها خوشمان بيايد.
پينوشت 1 : همه چيزمون به همه چيزمون مياد ديگه. اينقدر سر باخت ايران غرغر نكنين .
پينوشت 2 : نيروي انتظامي باز هم ماهيت واقعي خودشو نشون داد. لينكهاي لينكدوني رو ببينين.
پينوشت 3 : در جايي خوندم كه حادثه نوار غزه در اصل كار فلسطينيها بوده و با توجه به اينكه بلافاصله حماس حملههاشو از سر گرفته، همچين جيزي بعيد نيست. واقعا سياست پدر و مادر نداره .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر