با هر نگاه
بر آسمان اين خاک هزار بوسه مي‌زنم
نفسم را از رود سپيد و آسمان خزر و خليج هميشگي فارس مي‌گيرم
من نگاهم از تنب بزرگ و کوچک و ابوموسي نور مي‌گيرد
من عشقم را در کوه گواتر در سرخس و خرمشهر به زبان مادري فرياد خواهم زد
تفنگم در دست و سرودم بر لب
همه‌ي ايران را ميبوسم
من خورشيد هزار پاره‌ي عشق را بر خاک وطن مي‌آويزم
اي وارثان پاکي من آخرين نگاهم
بر آسمان آبي اين خاک و خليج هميشگي فارس خواهد بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر