۱۳۸۴/۰۴/۰۸

مدت زيادی بود که دلم ميخواست چيزی بنويسم اما فرصت نبود و حس نوشتن هم نداشتم. راستش خيلي مايل بودم در مورد انتخابات چيزايي بنويسم از شعارهای قشنگ گوش نواز و فريبنده شون گرفته تا فيلم های تبليغاتي که راه براه از تلويزيون پخش ميشد . دوست داشتم از نظر سينمايي فيلم هاشونو نقد کنم ، اما حسش نبود.

يکي از دلايلي که باعث شد چيزی در اين مورد ننويسم اين بود که تقريبا تو همه وبلاگ ها ميشد مسايلي از اين دست پيدا کرد و من هم که کلا نسبت به انتخابات بي نظر بودم ، حرف تازه ای برای گفتن نداشتم .فقط حيف شد که نقد سينمايي فيلم های تبليغاتي رو ننوشتم.

راستش الان که تب برد و باخت در انتخابات فروکش کرده و گروه بازنده ( طرفدارای معين )، بعد از متهم کردن اين و اون به اين نتيجه رسيدن که مطابق قواعد بازی بايد شکست خودشونو بپذيرن ، دوست دارم به نکته بپردازم که شايد کمتر کسي به اون توجه کرده باشه . راستي چرا مردم به احمدی نژاد رای دادن؟

يه علتش شايد اين باشه که احمدی نژاد سعي کرده تو اين مدت خودش باشه . مردم از وقتي اونو ديدن ، همين شکلي بوده. مثل بعضي ها رنگ عوض نکرده و لباسای شيک برای خيره کردن چشم جوونا نپوشيده.

با مردم صادق بوده و حداقل خط مشي و رفتار ظاهريش از زماني که تو سياست بوده تا بحال تفاوتي نکرده.

راستش عمده جماعت روشنفکر و وبلاگ نويس ، به مهمترين دغدغه مردم عادی ( که شايد نود درصد رای دهندگان رو شامل ميشدن ) يعني مشکلات معيشتي توجه نکردن ، فراموش کردن برای مردم عادی که به خاطر فراهم کردن کوچکترين ما يحتاج زندگي شون با مشکلات زيادی روبرو هستن ، حرفای قلمبه سلمبه زدن در مورد آزادی و مسايل هسته ای و زندانيان سياسي جذابيتي نداره.

اما احمدی نژاد مثل خود مردم حرف زد و با وعده نان برای همه ، برقراری عدالت اجتماعي و کوتاه کردن دست باندهای مافيايي حکومتي از اقتصاد کشور و ... جلو اومد و مردم به تنگ آومده بهش رای دادن.

من موافق احمدی نژاد و جريان فکری و سياسي پشت سرش نيستم ، منکر تقلب در انتخابات هم نيستم ولي به هر حال اون رييس جمهور منتخب مردمه و اگر معتقد به دموکراسي باشيم بايد به نظر مردم احترام بذاريم.

هیچ نظری موجود نیست: