اين روزا که حس نوشتن ندارم ، ترجيح ميدم چيزی ننويسم . فقط يه توضيح در مورد پست قبلي بدم. قصد من از گفتن اون مطلب انکار ارزشهای آقای دايي و رضازاده نبود. ميخواستم بگم بزرگ نمايي های شومن های صدا و سيما، نه تنها اعتباری برای اينگونه افراد به دنبال نداره، بلکه ارزشهای اونا رو هم زير سوال ميبره . موفقيت ورزشکارني از اين دست، مديون تلاش ها و استعدادهای ذاتي خودشونه و نه برآمده از سيستم ورزشي ما.رکوردی که آقای دايي به جا گذاشته، قطعا ارزشمنده ولي دست نيافتني نيست و برای تجليل ازاون نيازی به اين غلوها و بزرگنمايي های سخيف صدا و سيمايي نبود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر